Na een afwezigheid van 2 1/2 maand op dit web heb ik vandaag besloten om weer een berichtje te maken. Ik werd geïnspireerd door het mooie weer vandaag en de prachtige kleuren van de krentenboom.
Mijn laatste bericht ging over de slechte berichten die we hebben gekregen omtrent Jaap. We zijn ondertussen naar Nieuw Zeeland geweest en Jaap is weer aan het werk gegaan. Verder is er eigenlijk niet veel veranderd. Of het moet al de buikpijn van Jaap zijn die erger wordt. Jaap heeft nog steeds geen medicijnen. Wij gingen, zoals afgesproken, op 16 augustus 2007 naar het ziekenhuis met de verwachting dat Jaap aan de pil zou gaan. Maar in onze vakantie hadden ze besloten dat Jaap naar het UMCG in Groningen moest. Allemaal leuk en we vonden dat zelf ook wel een goede keuze, maar de benodigde afspraken daarvoor waren nog helemaal niet gemaakt. We mochten verwachten dat we binnen 7 dagen een afspraak hadden in Groningen. Maar ook dat kon niet worden waargemaakt. Jaap heeft uiteindelijk zelf gebeld. Er kon pas op 4 september een afspraak worden gemaakt. Het dossier was namelijk nog niet compleet. Dat bleek het ook niet te zijn op 4 september; de bot scan zat er niet bij! Er werd een nieuwe afspraak gemaakt voor 25 september 2007. In de tussentijd moest er dan een CT-scan worden gemaakt om te kunnen bepalen of de tumoren groeien. Maar ook dat liep niet soepel. We kregen een oproep voor 1 oktober 2007. Bellen naar oncologie leverde op dat de afspraak van 25 september bij de oncoloog wel een week kon worden opgeschoven. Maar daar hadden we natuurlijk niets aan. Bellen met radiologie (dat moesten we zelf doen!) leverde op dat Jaap in het groene boekje stond (urgentie)en dat er gewacht werd op een afspraak die uitviel. De ochtend na het telefoontje lag er al een nieuwe afspraak op de mat: 18 september. De CT-scan is nu dus gemaakt en aankomende dinsdag horen we wat hier is uitgekomen. We hopen dat dan eindelijk wordt besloten hoe het vervolgtraject zal zijn.
We zijn blij dat we uiteindelijk toch op vakantie zijn gegaan. De eerste weken waren nog wat onrustig. Zo had Jaap nogal heftige dromen. Een we pinkten op z’n tijd wat tranen weg. Maar achteraf bekijkend is het goed geweest, omdat we niet werden gestoord door telefoon en bezoek. Heel dubbel, want dit is nl. ook erg fijn en heeft er ook toe bijgedragen dat we goed ons verhaal kwijt konden. Maar op dat moment was de rust toch het belangrijkste.
Na de vakantie ging het gewone leven weer van start. Jaap werkt fulltime. In de weken waarin hij op doktersafspraken moet komen lukt dat niet. Maar dat vindt z’n baas niet erg. Ik hou het goed in de gaten. Jaap mag in ieder geval niet overwerken van haar. Ook de politiek doet hij er nog bij. Nu moet ik wel zeggen dat het zomerreces net is afgelopen, dus echt bepalen of dat er nog bij kan is er eigenlijk niet.
Dit weekend zit Jaap met de PAC-fraktie in Brussel. Er wordt een bezoek gebracht aan het kantoor van de Europese Fietsersbond. Bernhard Ensink, die fraktievoorzitter is van de PAC-fraktie, is daar Direkteur Generaal. Ook brengen ze een bezoek aan het Europees Parlement. Het is in Brussel ook prachtig mooi weer. De korte broek zou aan hoorde ik vanmorgen toen Jaap belde.
Bij mij hangen er al 2 wasjes aan de lijn. De laatste was is nu aan het centrifugeren. Het leek mij ondanks de zondagsrust toch beter om de was lekker in de zon te drogen.
