Ik las net op Nieuwstv:
“Een verdere herindeling is ongewenst aldus Niesco Dubbelboer in een eerste reactie op het plan van minister Remkes. De minister opperde dat gemeenten met minder dan 20.000 inwoners zouden moeten fuseren. …… Volgens PvdA-er Dubbelboer zitten er grote nadelen aan herindelingen en deze worden gemakshalve vergeten. Het gemeentehuis is voor veel mensen niet meer het gemakkelijke aanspreekpunt van vroeger. De politiek is op grotere afstand gekomen en soms is juist de bureaucratie toegenomen.”
Eindelijk eens een verstandige opmerking van een politicus.
Ik zat zelf in de gemeenteraad van Coevorden toen de gemeentelijke herindeling in Drenthe een feit moest worden. Veel keus was er niet. Zelfstandig blijven was geen optie. Een kleine fusie tussen 3 kleinschalige en landelijke gemeenten ketste af. Uiteindelijk werd het een erg grote gemeente waarvan het noordelijkste puntje dichter bij Assen ligt dan bij Coevorden. Vreselijk heb ik het gevonden. Het zou goedkoper (kunnen) worden. Argumenten voor: Minder ambtenaren; efficienter werken; een grotere vuilophaaldienst die goedkoper zou kunnen werken dan meerdere kleintjes; enz.. Maar aan de inwoners werd op een andere manier niet gedacht. In een gemeente met 15.000 inwoners stond je dicht bij de gemeente en haar gemeenteraad. Akties voor meer verkeersveiligheid in wijk of straat, ongewenste bedrijfsaktiviteiten vlak bij een woonwijk, inwoners kwamen in aktie, zochten kontakt met politieke partijen en volgden de gemeentepolitiek. Het is nu niet meer mogelijk om het te hebben over een lantaarnpaal of stoeptegel (om enigszins te charcheren) omdat er bestuurd wordt op hoofdlijnen. Wat heeft de gemeenteraad nog te zeggen? Dit heeft overigens ook te maken met het dualisme wat ingevoerd is.
De jaren na de gemeentelijke herindeling is er in Coevorden niet veel concreets gebeurd, terwijl er vele plannen klaar lagen. Het fuseren van meerdere gemeenten heeft kennelijk zoveel energie gekost dat aan andere gemeentelijke zaken geen of onvoldoende aandacht kon worden besteed. De blik was naar binnen gericht en niet naar buiten.
Schaalvergroting is in. Vreselijk. Grote scholen kennen hun leerlingen niet meer. Voor onze zoon, met dyslexie, hebben we bewust naar een kleinschalige school gezocht. We hopen dat hij daar meer kans maakt om verder te komen in dit leven dan op een grote scholengemeenschap. Trek dit door naar de burgers in een grote uitgestrekte gemeente in Drenthe. De gemeente kent haar inwoners niet meer. Maar hier is dus weinig keus. Je kunt natuuurlijk op zoek gaan naar een kleinere gemeente, maar daar moet je dan voor verhuizen en eventueel een andere baan door zoeken. En…. ook de alom bejubelde marktwerking is voor gemeenten niet aan de orde. Geen keuzes voor de inwoner dus ………
Voor mij staat in ieder geval vast: Inwoners zijn met de gemeentelijke herindeling verder van de politieke besluitvorming komen te staan. Ik vind dat jammer en zeer ongewenst.