juli 2010 – Familie van der Ploeg

zomerreces

Jaap is al op zomerreces. Pechtolt en Halsema nog niet. Ook de Tweede Kamerleden schijnen nog niet echt op reces te zijn. Maar wanneer er nu geen onderhandelingen plaats vonden dan zaten al die politici al lang op hun vakantiestek. Ik heb ook besloten om er even mee te stoppen. Logeerpartijtjes van vrienden van Teun (en misschien ook nog wel van Jurre….wie zal het zeggen!?) en allemaal klusjes in huis, ik moet het even voorrang geven.

Trouwe lezers, ik weet niet hoe lang het zomerreces duurt van politici maar medio september (dan beginnen ook de scholen weer en Jaap heeft dan weer zijn eerste vergaderingen) lijkt mij een mooi moment om weer eens wat te posten. Mocht ik er toch weer eerder zin in hebben dan lees je het in september wel.

Wanneer je nog op vakantie gaat, dan wens ik je een goede vakantie. Ben je op vakantie en lees je dit pas wanneer je weer thuiskomt, dan hoop ik dat je lekker bent uitgerust om de dagelijkse beslommeringen aan te kunnen.

Oant Sjen!

spandoeken

Eindelijk zijn ze er dan: de spandoeken met tourniquets voor de ramen in de keuken. We hebben ze er direct maar voor geschroefd. Dat was nog niet zo gemakkelijk. Sommige hoeken “trekken” een beetje. We hadden gekozen voor bronsgroen, maar misschien was een licht doek wel mooier geweest. Wel is de lichtdoorlatendheid met donker doek minder. Dus komt er ook minder warmte binnen. Morgen moeten we maar bekijken of het scheelt of niet. De meeste warmte hebben we natuurlijk al lang gehad. Het licht is wel mooi getemperd in de keuken. Teun was aan het afwassen toen we ze ophingen en hij beklaagde zich al dat er elke keer weer een lap los hing, omdat er meerdere schroefjes in de tourniquets gedraaid moesten worden. Teun was erg tevreden met het resultaat. Hij kan er dus beter door afwassen. We hopen natuurlijk wel dat de afwas morgenvroeg schoon in de kast kan. Door het getemperde licht is natuurlijk niet alle vuil goed te zien……

niks doen

Ik mag vandaag helemaal niks doen van Jaap. Mijn bekken is op de hobbel en ik ben erg moe. Die moeheid zal er wel eerder zijn geweest dan het bekkenprobleem neem ik aan. Ik kijk wel zei ik…

Ik zal het in ieder geval rustig aan doen. Morgen moet ik immers weer werken. Het is wel handig als ik dan weer een beetje fit ben. Vandaag zal ik dan ook geen zware klussen gaan doen. Webloggen; informatie verzamelen over zweden; misschien nog verder gaan met de nieuwe PAC website.

Het is moeilijk om helemaal niets te doen.

p.s. Het blijft behelpen met inloggen op het weblog. Vandaag kon ik weer niet inloggen. Hij pakte mijn wachtwoord niet. Via een omweg (via forum.web-log.nl) is het mij uiteindelijk gelukt om toch vandaag een bericht te posten.

nog geen buro

Jaap had het idee om een buro voor Teun te gaan halen gisteren. Maar hij was zo gaar en moe, vanwege de hitte, dat het mij niet goed toe leek om dat ook werkelijk te doen. Rondom 5 uur voelde hij zich weer wat beter, maar hij vond half 7 (na het eten dus…) te laat om naar Groningen of Hengelo te gaan (IKEA). Nu Jaap de hele week moet werken zal het nog wel even op de lange baan worden geschoven. Dus moet Teun nog even wachten voordat zijn kamer echt puberklaar is.

geen wereldkampioen

Gisteravond werd er bij ons op de markt gewoon feest gevierd. Compleet met muziek en vuurwerk! Men had er blijkbaar op gerekend dat Nederland Wereldkampioen Voetballen zou worden. Toen dat niet doorging vond men het blijkbaar jammer voor de organisatie om af te taaien.

Nederland verdiende het ook niet om kampioen te worden. Ze begonnen met veel en vaak zware overtredingen. Dat waren we niet zo gewend van het elftal. Spanje hield de druk op de ketel en had de eerste helft flink de overhand. Spanje hield van drama en toneel. Het werd een zware klus voor scheidsrechter Webb. Pas in de verlenging kon Spanje scoren. Nederland was toen eigenlijk al weggespeeld omdat John Heitinga rood (2x geel) had gekregen en het strijdtoneel moest verlaten.

Jammer vond ik dat Nederland niet blij kon zijn met zilver. Dat vond ik nu super van Duitsland. Zij koesterden hun brons. Niet alle arrogantie bleek opzij gezet bij het Nederlandse elftal!

zondag

Vandaag vieren we het verjaardagsfeestje van Teun en Hilde, bij ons in de tuin. We zijn met 15 man en vrouw. Vanwege de extreme hitte, die vandaag wordt voorspeld, hebben we een frisse en fruitige barbeque samen gesteld. In verband met de hitte had ik voorgesteld om een klein zwembadje te kopen waar onze voetjes lekker in konden bungelen. Natuurlijk zittend op een stoel en onder een parasol. Mar mijn idee kreeg geen goedkeuring. Wat wel werd geaccepteerd was het feit dat ik geen pan met soep ging maken, maar dat er meerdere soorten cup-a-soup beschikbaar waren.

Overigens mocht ik dit jaar mijn verjaardag niet samen met Hilde en Teun vieren. Het schijnt te maken te hebben met het feit dat ik dit jaar 50 wordt…….

inkopen

Gisteren heb ik in 2 etappes de boodschappen voor zondag in huis gehaald. We rekenen op 15 man en vrouw. Eigenlijk wilde ik pas vanmorgen het vlees gaan halen, maar van een vorige ervaring wist ik dat LIDL vrijdagavond alweer helemaal is aangevuld. Op de spekspiezen na dan…..

Het is maar goed ook dat we dat gedaan hebben, want de fut zit er niet echt in vandaag. Weer last van nek en hoofd. En dat is waarschijnlijk omdat ik vannacht mijn pittenzak ben vergeten. Dus zit ik nu met pittenzak in mijn nek te typen.

Straks nog even de groene stoeltjes van de zolder halen en schoonmaken. Of ik de barbeque tafel al klaar zet? Het zal nog gaan onweren, dus droog blijven doet het dan niet. Laat ik het maar laten afhangen van hoe ik mij voel vandaag. Er hangen immers ook nog 2 wassen aan de waslijn, die nog verwerkt moeten worden……..

diploma Jurre

Hilde had er vrij voor genomen en Bert kwam met de trein om bij de diploma-uitreiking van Jurre te zijn.

Inmiddels had Hilde Teun’s kamer al gesausd en behangen.

We togen om 19.00 uur naar Emmen. Uiteindelijk waren we pas om 22.00 uur weer thuis. Een hele andere ervaring dan de dag ervoor!

We werden verwelkomd bij de deur door de directeur, die ons feliciteerde. Jurre was ondertussen, aangemoedigd door klasgenoten, door een raam het schoolgebouw binnen gegaan.

De mentor vertelde een heel verhaal over Jurre. Dat Jurre de juf zo aardig vond; de vraag of ze ervaring had met harsen; en dat Jurre in zijn eentje in de fietsenwinkel stond om daar elektrische fietsen te verkopen.

Tijdens het handen schudden met de leerkrachten ontving hij van de Engelse juf zijn, in het Engels geschreven, liefdesbrief (opdracht was: een Engelse brief schrijven) in een lijstje en schudde hij mevr. van Itterson, zijn mentor (waar hij een zeer goed contact mee had) de eerste 2 jaar, de hand.

Een mooie afsluiting van een goede schoolervaring!

afscheid parkschool

Het afscheid van de Parkschool was wel een beetje een aanfluiting. Er was tijd voor ingeruimd van 7 tot half 9. Maar om half 8 mochten we het pand (de Windmuhle in Laar) al verlaten. Niks persoonlijks voor de kinderen. Een algemeen verhaal over het afgelopen jaar en daarna op afroep je rapportenboekje ophalen bij de juf. Zelf hebben we nog afscheid genomen van juf Anita. Daarnaast ook van Flip en Joke die als enigen met ons de 22 jaar Parkschool hebben volbracht.