Gisteravond (30 mei 2010) kwam ik bij toeval terecht bij “Kruispunt”. Jaap was nog bezig met politiek. Maar dat werk werd snel weggelegd toen hij hoorde dat er een reportage was over een ACT team op de televisie.
In principe is dit hetzelfde werk wat Jaap deed en doet.
Het geeft een goed beeld wat Jaap’s werk bij de bemoeizorg in Zwolle.
Via uitzending gemist te bekijken.
Ik heb de afgelopen dagen geluisterd naar nummers uit de klassieke top 400. Niet via de radio, want dat was een paar weken geleden op radio 4. Nee, ik heb geluisterd via internet. Eerst naar de gemaakte opnames van het programma op radio 4 (via de site van Radio 4). Maar daarna ben ik gaan luisteren op muziekweb. Eerst had ik het nog niet echt door hoe dit werkte. Ik dacht dat het alleen de klassiekers waren die op de radio waren afgespeeld. Maar niets bleek minder waar. De klassiekers die in de top 400 zijn beland zijn als geheel afluisterbaar. Dat komt neer op een complete CD. Dus heb ik voor het eerst de gehele Matthäus Passion (J.S. Bach) geluisterd. Deze staat namelijk op nummer 1. Maar ik ben meer gecharmeerd van klassiek zonder zang en kon de Brandenburger Concerten van J.S. Bach beter waarderen. Nu ben ik aan het luisteren naar de 4 jaargetijden van Vivaldi. Overigens staan deze jaargetijden op nummer 14. Het Requiem van Mozart (nummer 2) heb ik gisteren ook beluisterd. Het Requiem van Fauré (nummer 5) staat nog op het programma, maar dat kan ik Jaap niet aan doen. Dus dat zal ik op een moment beluisteren als Jaap aan het werk is.
Op de site van muziekweb is een doorlink naar de top400 van radio4.
In de maatschappij waarin wij wonen worden met regelmaat door vnl. het landelijk bestuur verwachtingen benoemd. Vooral wanneer er weer eens bezuinigd moet worden. Ik was benieuwd welke verwachtingen ons huishouden zouden “treffen”. Ik denk niet compleet te zijn. In mijn beleving, want dit onderwerp triggerde mij al een poosje, had ik een langere “waslijst”.
Er wordt van ons verwacht dat we:
– werken
– fulltime werken
– gezond leven
– veel bewegen
– gezond eten
– vers voedsel bereiden
– ons wassen
– met regelmaat schone kleding aantrekken
– vrijwilligerswerk doen
– mantelzorg verrichten voor onze naasten
– onze buren kennen
– de buren helpen wanneer dat nodig is
– de tuin netjes houden
– onderhoud verrichten of laten verrichten aan ons huis
– de kinderen goede normen en waarden bijbrengen
– goed zorgen voor onze kinderen of dat we die zorg uitbesteden aan speciale opvang
– meehelpen op school als leesouder of met andere activiteiten
– onze kinderen niet te dik laten worden
– onze kinderen niet te veel achter de computer laten zitten
– onze kinderen buiten laten spelen
– onze kinderen zelfredzaam maken
– onze kinderen leren zwemmen
– ons kunnen legitimeren op elk gewenst moment
– stemmen
– geen schulden maken die we niet kunnen aflossen
– …….
Ik doe overigens alle punten op dit lijstje, op 1 na. Ik werk maar 6 uur betaald buitenshuis. De rest van de tijd ben ik druk met:
Hebt U geen partner die iets in het huishouden kan doen, hoor ik U vragen? Dat is natuurlijk mogelijk. Maar een partner met kanker, die ondanks de bijwerkingen van zijn behandeling, nog 36 uur werkt en daarnaast ook nog gemeenteraadslid is, moet ik die belasten met het delen van onze huishoudelijke taken? Omdat ik dan volledig zou kunnen werken? Moet hij dan, minimaal 1x per 3 weken, alleen naar de afspraken in het ziekenhuis, omdat ik met mijn volledige baan op dat moment geen vrij kan krijgen?
Gisteravond ben ik met Jaap naar de theatervoorstelling “Lazarus” geweest in sporthal “De Beek” in Hardenberg. Jaap had een uitnodiging gekregen van woningstichting “Beter Wonen”. Overigens allemaal werk gerelateerd. Overigens had ik geen idee wat ik te zien zou krijgen. Jaap had de flyer aan de secretaris gegeven die door moest geven dat Jaap en ik naar de voorstelling zouden komen. We hoorden op de avond dat er meer dan 100 mensen zich hadden opgegeven. We mochten plaatsnemen op plastic tuinstoelen die op de tribune waren gezet.
Voor de voorstelling werd uitgelegd wie verantwoordelijk is voor het theaterstuk. De Joseph Wresinski Cultuur Stichting (website) maakt toneel met de armste mensen om hen hun verhaal te laten vertellen en door toneelspelen ze uit hun isolement te halen.
We hebben genoten. Het is heel goed gelukt om een indrukwekkend theaterstuk op de planken te zetten. Meerdere verhalen liepen door elkaar. Het verhaal van de op straat gezette Alex Vonk, en simpele man van rond de 50 jaar, en zijn moeder, die ernstig ziek is. Daarnaast het verhaal van de moeder met haar 4 kinderen die wachten op jarige vader, die 50 wordt. Als hij uiteindelijk thuis komt is hij erg agressief terwijl hij vertelt dat hij ontslag heeft gekregen. Deze man en Alex Vonk ontmoeten elkaar op straat. Alex raakt zijn ID kwijt. Het is frustrerend om te zien hoe moeilijk het is om dan aangifte te doen, laat staan een nieuwe ID te krijgen. Overal krijgt hij Nee te horen. Uiteindelijk kan hij via de immigratiedienst een papier krijgen en een postadres.
Zeer indrukwekkend gespeeld. De lijsttrekkers van de landelijke politiek zouden moeten worden uitgenodigd om dit stuk te bekijken. In onze maatschappij moet alles controleerbaar zijn. Alles wordt gevoed door het wantrouwen in de ander. En dat wordt in de toekomst alleen maar erger….
Meer info op de website van de Joseph Wresinski Cultuur Stichting en in PDF bestand Lazarus in de Pijler Lelystad