ponypark slagharen

Het mag niet meer gezegd worden: ponypark Slagharen, maar zolang wij hier in de buurt van Slagharen wonen is het steevast ponypark gebleven.
Maandag belde mijn moeder. Of ik nog belang had bij een vrijkaart voor ponypark Slagharen. In principe altijd, want we gaan alleen maar wanneer we er gratis in kunnen of met fikse korting. Maar het bleek dat de vrijkaart wel deze week nog benut moest worden. Mijn broer had de kaart gewonnen bij de Sponsorloterij. Mijn zus had deze van hem gekregen, maar zagen toch geen kans te gaan, gezien de afstand. Dus toen belden ze mij. Toen ik het mijn 2, nog thuiswonende, kids vroeg was dat natuurlijk direkt in kannen en kruiken. Samen met een vriend van Jurre zouden we vrijdag gaan. Immers, ondanks alle voorspelde regen deze week, op vrijdag zou het de meest redelijke dag worden wat de regen betrof. Maar ja, het weer voorspellen is ook erg moeilijk tegenwoordig. Opeens bleek dat het donderdag een perfecte dag zou worden, met hoge temperaturen (20 C) en kans op weinig regen. Gauw mijn werkgever gebeld; het was geen probleem om vrijdag te werken. Vriend van Jurre gebeld; gelukkig hij kon ook op donderdag.
Vanmorgen vroeg dus een meeneem-lunch gemaakt; pakjes sap mee; nog een koek en een snoep erbij. Zwemspullen mee. Vooruit: 1 paraplu moet voldoende zijn. En daar togen wij om 20 voor 10 uur naar het busstation van Coevorden om met lijn 29 naar attractiepark Slagharen te gaan. Eenmaal binnen gingen we 2 aan 2 ieders zijns weegs. Wanneer we Jurre en Niels tegenkomen om ongeveer 13.00 uur zie ik aan Jurre’s gezicht wel dat die het niet zo fantastisch vindt. Er was helemaal niets aan vond hij. Teun wilde graag zwemmen samen met de 2 andere jongens, maar zij hadden al gezwommen. Gelukkig kon Niels Jurre overreden om ook nog een keer met z’n drieeen te gaan. Dit hebben ze een hele poos volgehouden. Teun en ik zijn daarna nog even naar een magic-show geweest. Teun had ook nog zin om in het reuzenrad te gaan, maar de rijen waren zo groot dat we er voor kozen om naar huis te gaan. Als het aan Jurre had gelegen dan hadden we dat al veel eerder gedaan. Een ijsje ging er nog wel in, voordat we om 5 voor 4 uur de bus terug namen naar Coevorden.
Met onze oudste kinderen was Slagharen altijd een hit. Voor de jongere generatie blijkbaar niet meer. Hebben we ze in onze vakanties teveel verwend met attraktieparken?