"Zelfs als je incontinent bent, moet je blij zijn, leert de reclame van Tena-luiers. Het effect van deze massale blijheid is dat het individu ook gelooft dat vrolijkheid en gezondheid de maatstaven zijn waarnaar gestreefd moet worden…..Mensen vinden dat ze gezond horen te zijn, dat ze altijd blij moeten zijn. Als ze zich daarentegen verdrietig voelen, moet een therapie ervoor zorgen dat dit verholpen wordt……..Belangrijk blijft dat mensen af moeten van het geloof in de ultieme liefde of het allesbevredigende werk". Dit stond vanmorgen in de Trouw blz 9 van de dinsdagGids.
Het sprak mij erg aan. Al die blije mensen in de reclames dat herkende ik direkt. Ik was mij dat ook bewust. Maar het artikel was wel een eye-opener (sorry voor het Engels, maar ik weet op dit moment geen beter woord) ten aanzien van ruzies. Ik vind het bv. niet prettig om ruzie te maken binnen een relatie. Maar….in het artikel wordt gesteld dat ruzies in een huwelijk volkomen normaal zijn. Maar de meeste mensen vinden dat niet normaal, omdat het ons heel anders wordt voorgesteld door de reclames. Ze omschrijven het zo: "Zij willen de dalen niet meer, maar daardoor reiken zijn ook niet aan de toppen van het geluk".
Dat ben ik mij zeer bewust als het om materiele zaken gaat. Wij hebben het goed; kunnen in principe die dingen doen wat we leuk vinden. Maar….na Jaap zijn ziek zijn hebben wij nog meer de keuze laten doorslaan in samen op vakantie gaan en meer van dat soort dingen. Voor het geld wat wij daaraan uitgeven zal een ander waarschijnlijk een ander huis kopen. Dat zullen wij dus niet zo snel doen. In het artikel zeggen ze: "Pas wanneer de mens het verzet stopt om ook ongeluk te ervaren dus ‘bipolair’ (de pool werkt dankzij de tegenpool) te leven, krijgt geluk weer de oorspronkelijke waarde". Wanneer je een zware tijd hebt gehad in je leven, zoals wij met de ziekte van Jaap, dan is een picobello huis of een hoger salaris niet meer zo belangrijk. Het zijn de kleine dingen die het doen.
De lucht is dus niet altijd blauw, je partner is niet altijd gelukkig en je collega’s zijn ook wel eens onvriendelijk. Je kunt niet altijd gelukkig en blij zijn. Een verhelderende boodschap.
Categorie: Familie
beamer
Het kwam er de laatste 2 dagen niet van om een stukje voor mijn weblog te maken. Reden was dat de bestelde beamer en scherm konden worden opgehaald. Dat was in principe nog niet het meest ingewikkelde karwei, ookal wisten wij toen nog niet dat de winkel verhuisd was. Nadat wij de weg hadden gevraagd kwam dat allemaal op zijn pootjes terecht. Maar deze winkel had niet de benodigde snoeren die wij op ons verlanglijstje haddeen staan. Deze snoeren moesten nl. 10 meter lang zijn. Dus van Den Ham naar Almelo gereden. Bij de bezochte bedrijven lukte het nog wel een kort kabeltje te scoren, maar verder dan 5 meter kwamen ze niet. We werden doorverwezen naar een klein winkeltje bij het station van Almelo. Na enig overleg kozen we er toch niet voor om daar als eerste naar toe te gaan. We kozen voor de MediaMarkt in Hengelo. En….daar lukte het om dat te krijgen wat op Jaap zijn lijstje stond. Nu bleek eenmaal thuis dat zo’n lijstje ook wel eens niet kan kloppen, maar dat toegeven is erg ingewikkeld.
Zaterdag waren we dus vooral druk met componenten verzamelen. Zondag waren we voornamelijk druk met plaatsen. Maar het resultaat was prachtig. We hebben naar Pirates of the Carribbean gekeken. Prachtig!!!!
Vandaag was het de beurt aan het netjes wegwerken van de bekabeling. Daar zijn we nog niet mee klaar. Om de zichtbare bekabeling een beetje te verdoezelen besloten we 2 vitrinekastjes te kopen om DVD’s in te doen. Die hangen al. De rest van de bekabeling is verdaagd naar het volgend weekend. Ook het film kijken via de beamer trouwens.
vergeten sleutels
Onze oudste zoon kwam vanmiddag even langs. In zijn net aangeschafte auto. Hij had er voor gekozen om ook een jeugdabbonnement te nemen bij de ANWB-wegenwacht. Leuk was hierbij dat hij pas hoefde te betalen wanneer er voor het eerst hulp werd ingeroepen. Hij kwam dus langs, met bloemen, en besefte pas nadat de auto al op slot was dat de autosleutels nog in het contactslot staken. Ja…..daar sta je dan. Niet eens echte pech, maar toch de wegenwacht moeten bellen omdat je zo ook niet verder kunt rijden. En direkt met een prijskaartje omdat het abbonnement nu betaald moest worden. Het duurde even voordat ze konden komen. We hadden het er al over gehad; als het de wegenwacht niet lukt de portier te openen dan maar niet forceren. Het leek ons goedkoper om in dat geval, met behulp van een treinretourtje, de reservesleutels bij hem thuis op te gaan halen. Maar gelukkig! Na een grondige check van alle papieren kon de wegenwacht de auto open krijgen en kon onze zoon zijn weg naar Groningen vervolgen.
wratten
Er is er bij ons maar 1 die wratten heeft. Voornamelijk op zijn handen. Hij loopt er al jaren mee. Dan weer eens een afspraakje bij het wrattenspreekuur; dan weer eens een wrattentinctuur. Maar het zette niet veel zoden aan de dijk. Want…..er werd dan wel gezegd, op het wrattenspreekuur, dat als het niet weg ging je terug moest komen, maar vaak waren dan de spreekuren volgeboekt en moest er maanden gewacht worden. Nu hebben we het maar eens groter aangepakt. Direkt 3 afspraken gemaakt voor 6 weken. We hebben nog 1 afspraak te gaan. In de hoop dat we het wrattenprobleem dan onder controle hebben gekregen.
bril
Jaap kwam er onlangs achter dat hij iets niet goed kon lezen op afstand. Ik had dat al een keer eerder (op)gemerkt, maar toen wilde hij er nog niet van weten. Zaterdag j.l. dus op pad voor een bril. Of…. in ieder geval een testje doen. Het bleek nodig. Nu dus naast de leesbril ook een bril voor in de verte. Liefst niet al te duur, want declareren bij de zorgverzekeraar is maar eens per 2 jaar mogelijk. Omdat de brilleglazen voor de leesbril begin dit jaar al zijn gedeclareerd drukt deze aankoop op de eigen portemonnee.
Het was ingewikkeld om een montuur te vinden. Jaap heeft een breed hoofd en een brede neus. Hiervoor zijn maar weinig monturen in de winkel. Veel brillen zijn tegenwoordig zo opzichtig, dat je eerst een bril ziet en daarna pas de persoon die de bril draagt. Dat wilden we beslist niet. We hebben een bril uitgekozen waarvan wij vinden dat je het bijna niet ziet dat Jaap een bril draagt.
Waarvan wij vinden……..want de jeugd thuis dacht daar anders over. Toen wij vanmiddag met de nieuwe aanwinst thuis kwamen waren de reakties niet van de lucht. Het was zo stom…..het zag er niet uit. Maar ja het is wel veiliger. Omdat Jaap veel auto rijdt zal hij de bril daarvoor in eerste instantie gebruiken. Tv kijken gaat wel zonder vindt Jaap. We wachten het af. Ik weet uit ervaring dat je erg went aan een bril en de bril dan toch de hele dag gaat dragen.