Er stond vandaag alweer een interessant artikel in de Trouw over het eventueel weigeren van zorg als je bv. niet gezond leeft. Dit hangt ons binnenkort boven het hoofd, als wij doorgaan met de huidige maatschappij waarin eigen verantwoordelijkheden het belangrijkste zijn. (Leve de VVD en in haar kielzog het CDA)
Op dit moment wordt nog niemand uitgesloten van zorg in de basisverzekering. Maar…. gezonde mensen worden alwel beloond met een teruggave aan premie als zij geen of weinig kosten hebben gemaakt. Werknemers in America worden onverwachts gecontroleerd of ze geen drugs hebben genuttigd. In Nederland wil men rokers uitsluiten van IVF omdat de kans van slagen dan miniem is. Hoeveel verder moeten we gaan?
Ik vind dat je in principe goed op je lichaam moet passen. Ik geloof niet dat mensen, koste wat het kost, zichzelf ziek maken en dan naar een dokter stappen. Een gezond lijf is voor iedereen fijn.
In het artikel werd gesproken over je verantwoordelijkheden kennen. Dat klinkt anders dan plicht. Maar is het ook werkelijk anders? Ik heb in 1997 een prenetale test geweigerd. Ik vond het niet nodig te weten of mijn kind de ziekte van Down zou hebben of niet. Ik vrees dat het goed denkbaar is dat er binnenkort een verplichting staat op zo’n test en als je weigert je geen vergoeding krijgt voor de te maken kosten wanneer het kind een afwijking zou hebben.
Blijkbaar is er dan geen eigen verantwoordelijkheid meer. Ik hoop dat er na 22 november een regering komt die het solidariteitsprincipe weer gaat hanteren en dat er van wordt uitgegaan dat in principe iedereen goed omgaat met zijn eigen lijf.
Ga naar de inhoud
