In mijn jeugd werd de tv serie Q en Q uitgezonden. Zeer spannend! We zaten elke week stipt op tijd voor de televisie om te weten te komen hoe het verder zou gaan. Ik had altijd de wens deze serie nog eens te zien. Net als Catweazle bijvoorbeeld. Maar Catweazle vond ik te spannend en ik zat dan ook vaak achter een stoel wachtend tot het spannende gedeelte voorbij was. Of je dat nu aan de muziek kon horen of dat mijn broertjes en zusjes dat aangaven dat weet ik niet meer.
Woensdag j.l. had de Aldi allerlei series in de aanbieding. Daar zat ook Q en Q bij. Ik twijfelde nog; zou het niet tegenvallen? Maar om er achteraf geen spijt van te krijgen heb ik de dvd-box toch maar gekocht. Het bleek dat de serie in 1974 was gemaakt. Op de laptop, waar ik de dvd’s even heb getest, was het beeld nogal bleekjes. Er was in 1974 natuurlijk nog geen dvd-kwaliteit. Ik ben van plan om m.b.v. de beamer te kijken, het liefst met onze jeugd. Voor hen is het heel gewoon dat ze maar 1 knopje hoeven in te drukken om iemand te bellen, of dat je mobiel kunt bellen. De beelden die ik even gezien heb spreken nog van een ouderwetse zwarte telefoon met draaischijf, bij een piepklein benzinestation, waar met behulp van een teller getelefoneerd kan worden. Waarschijnlijk heb ik nog veel uit te leggen, als we de film gaan zien.
Catweazle was onlangs bij de Blokker verkrijgbaar. Die heb ik niet gekocht. Maar wellicht komt daar nog verandering in wanneer het jeugdsentiment bij mij gaat zegevieren.