Vorige week was er nogal wat opschudding in de Tweede Kamer. De partij van Wilders, De partij van de vrijheid, diende een motie in met de strekking dat het onwenselijk is dat nieuwe bewindslieden een dubbele nationaliteit hebben. Hierna volgde een discussie over dit onderwerp. Toen Wilders binnen die discussie de integriteit van de bewindslieden aan de orde ging stellen; zij zouden niet loyaal aan Nederland kunnen zijn, greep Verbeet, de kamervoorzitter, in. Verbeet is van mening dat de belofte die je doet wanneer je bewindspersoon wordt voldoende moet zijn om te vertrouwen op de loyaliteit voor Nederland. De vraag van velen was of die ingreep terecht was. Ik vind dat zelf wel koffiedik kijken. Want ik heb maar een stukje van het debat kunnen volgen en ik weet dus ook niet hoe bedreigend de situatie was. Wat was er gebeurd als Verbeet niet had ingegrepen en de discussie aan de kamer had gelaten. Had deze dan kunnen escaleren? Waarom moest de motie worden aangepast? Waarom kon de orginele motie niet in stemming worden gebracht? De motie werd overigens in een debat van Verdonk aangevoerd. Met Verdonk weet je het natuurlijk maar nooit. Misschien kon zij deze situatie uitbuiten?
Ik denk dat Verbeet te snel heeft ingegrepen. Misschien is door het ingrijpen van Verbeet dit onderwerp wel meer uitvergroot dan dat het normaliter zou zijn. Maar je kunt de tijd niet terugdraaien, en je weet dan ook niet hoe het was gelopen als er niet was ingegrepen.
Ik hoop wel dat Verbeet geleerd heeft voor de toekomst.