Gisteravond is mijn vrijwel nieuwe fiets gestolen!
Signalement: Batavus Intermezzo (zwart – blauwgrijs met goudkleur) met een zwarte stuurtas met oranje regenhoes en zwarte canvas fietstassen. Ontvreemd op donderdagavond 11 januari tussen 20.55 en 22.45 voor ons huis aan de Molenstraat in Coevorden.
Wie doet nu toch zoiets?!!
Ik heb hem broodnodig voor mijn werk, de sport, de muziek en de boodschappen. Het is overigens al de tweede fiets die mij ontstolen wordt. Die fiets was ook nieuw. Die had ik zo’n 2 maand; deze had ik iets meer dan een half jaar. Toen was de fiets niet verzekerd; nu wel! De vorige keer zei ik: ik koop nooit weer een nieuwe fiets. Ik heb toen ook even tweedehands gefietst totdat onze zoon een stationsfiets nodig had om op school te komen. Mijn fiets werd toen doorgeschoven naar hem. Ik kon dan een andere kopen. Dat werd, na enig aandringen van mijn echtgenoot, dus een nieuwe.
Maar wat erger is……..mijn fiets-trauma raak ik dus nooit meer kwijt.
Ik had hele andere plannen vanmorgen, maar ik moest dus noodzakelijkerwijs aangifte doen. Ik naar het politieburo: lopend natuurlijk. Alle benodigde zaken opgezocht en meegenomen. Of ik het niet per internet kon doen of aangifte doen op een formulier dat ik mee kreeg. Ik had gedacht om direkt aangifte te doen en dat ik dan die aangifte direkt op kon sturen naar de verzekering!
Dat was ook mogelijk via internet, zei de politieagente. Eenmaal thuis alles ingevuld, zou ik de aangifte bewaren op de computer. Daar is dus wat misgegaan. Ik heb de bevestiging met het registratiebewijs opgeslagen en niet de aangifte zelf. Stom he? Gelukkig heb ik wel 1 printje. Goed bewaren dus.
En nu al die shit met de verzekering regelen. Bah Bah.
Oh wat is dit toch gruwelijk balen. Voordat ik dit berichtje afsluit moet ik toch nog even iets kwijt uit de grond van mijn hart. Tegen al die dieven wil ik namelijk het volgende zeggen:
–Blijf met je poten van mijn spullen af!!–