Zaterdag gingen we naar Ruinerwold om met E1 te korfballen. Terwijl we daar aan de koffie zaten belde onze zoon. Of hij bij een vriend mocht spelen. Tuurlijk mag dat! Eenmaal weer thuis ging ook onze jongste zoon bij zijn vriendje spelen. Hij had bij zijn vriendje ook nog een filmafspraak staan voor die avond. Daar zaten we met z’n tweeen. Ik had nog wat makkelijke aardappeltjes gehaald voor het eten, zodat het eten maken deze dag niet zo ingewikkeld zou worden. Om kwart over 5 kwam het eerste telefoontje: mag ik hier blijven eten? Ja dat is goed; hoe laat kom je thuis? Tussen 8 uur en half 9! ok!
Niet veel later het volgende telefoontje: Mag ik hier blijven eten? Ja dat is goed. Het film kijken zou nu wel eerder gaan starten was mijn redenatie. Jaap en ik keken elkaar aan en ik zei: zullen wij dan maar lekker uit eten gaan? Dit soort situaties komen niet zo vaak voor. Zo kon het gebeuren dat wij omstreeks 18.00 uur naar restaurant Talens afreisden om lekker wat te eten. Het enige wat ons in de weg zat was het tijdstip dat onze jongste thuis kon komen. We schatten dat op half 8, niet wetende welke film (vakantie?) er gekeken zou worden. Het was een ongekend genoegen om lekker met z’n tweeen uit eten te kunnen gaan.
De jongste kwam pas om 21.00 uur thuis en de andere zoon belde of hij ook mocht blijven slapen. Overigens bleef hij maar bellen om zijn thuiskomst uit te stellen. Uiteindelijk hebben wij zondagmiddag 15.00 uur als uiterste tijd aangegeven. En wat bleek ……dat werd nog niet geappricieerd.