Jurre en ik maken muziek bij de Stedelijke Muziekvereniging Coevorden. Ik speel saxofoon en Jurre trompet. Ik huurde eerst mijn saxofoon, totdat ik een saxofoon kon overkopen van een vriendin van mij. Jurre huurt ook zijn instrument. Hij speelt op een oude chinese trompet. Sinds hij een ander mondstuk heeft gaat dat erg goed. De hoge tonen kan hij nu goed halen. Maar net voor de kerst is de trompet kapot gegaan. Er was een las geknapt. De reperateur wilde de trompet niet meer maken. De vereniging bracht een andere, maar deze kon niet gestemd worden. En…. Jurre had zijn mondstuk bij de andere trompet gelaten (hij zou immers gerepareerd worden!) en kon zo niet op deze toeter blazen. Met wat heen en weer gepraat werd geregeld dat de oude en kapotte trompet toch weer richting Jurre zou komen. Met z’n eigen mondstuk bleek de reserve trompet toch ook al beter bespeelbaar. Maar we hebben toch met enkele tie-rips “zijn eigen” trompet weer aan elkaar gezet en Jurre kon er weer heerlijk op toeteren. Het verdiende natuurlijk niet de schoonheidsprijs, maar ja we moesten wat.
Nu wist ik nog toen het muziekwinkeltje Pand C-mol bij ons startte, dat ze toen een Getzen trompet in de aanbieding hadden. Vragen kost niets dus zaterdag ook even bij de muziekwinkel langs geweest. Ze hadden nog een trompet liggen. Maar uit deze trompet kwam geen geluid en bleek een buisje te missen. Maar er lag op school (waar ze werkt) ook nog een trompet. Deze zou ze langsbrengen om uit te proberen. Gistermiddag werd deze gebracht. Er zat een goed geluid in, maar de ventielen zaten muurvast. Na een telefoontje wat te doen, werd de andere trompet ook gebracht. ’s avonds had Jurre les en dan zouden we samen met de muziekleraar er even naar kunnen kijken. Ik ging mee. We zijn er 40 minuten mee druk geweest. Het bleek dat de ventielen of er niet goed in zaten of verkeerd om. Omdat de andere trompet wel geluid produceerde konden we daaruit opmaken dat de ventielen daar goed in zaten. Uiteindelijk kregen we daar 2 van los (ze waren door het liggen al aan het roesten) en zo konden we door te controleren de ventielen juist positioneren. Toen deed de trompet het nog niet. Op de juiste wijze plaatsen en de veer aandraaien maakte dat er gelukkig geluid uit kwam. En… dat klonk erg goed. Samen met de muziekleraar is toen gekeken of het instrument ook zuiver was. En dat was het geval.
De muziekleraar gaf aan dat het niet goed is voor een trompet om 1 1/2 jaar in de koffer te blijven liggen. Moet de trompet zo lang liggen dan moet de koffer openblijven en de ventielen eruit, in de olie en gewikkeld in keukenpapier (en…gemerkt!), om oxidatie tegen te gaan. Om 9 uur waren we nog even langs gegaan bij de muziekwinkel om uitleg te geven. De trompet die we werkend hadden gekregen hebben we gekocht voor een aantrekkelijk prijsje. De betaling geschiedt pas vanmiddag, omdat dat cash moet gebeuren.
We hopen dat Jurre er lekker op kan spelen. Hij zal er wel heel voorzichtig mee moeten zijn omdat het wel iets dunner materiaal is dan waar hij nu op speelde.
Maar we hopen er het beste van.
Dag: 24 januari 2007
anker aan het huis
Nadat wij op maandag 2 nieuwe fietsen hadden gekocht, zijn wij daarna naar Hommo Koster gefietst om te kijken wat er zoal wordt verkocht om een fiets aan vast te kunnen zetten.
Maar dat bleek erg ingewikkeld. Het moest namelijk ook passen in het monumentale karakter van ons huis. Er was wel een mooi zwart leeuwenkopje met ring (een deurklopper), maar deze moest op hout worden vastgemaakt. Dus dat was ook geen optie. Uiteindelijk bracht de magazijnman de oplossing: een kleine metalen ring op een plaatje metaal welke ook bij boten wordt gebruikt. We kochten er twee. Met elk 4 gaten om de kijlbouten doorheen te doen.
Het eerste gat is geboord, maar hierna viel de duisternis in. Pas morgen is er weer wat tijd om verder te gaan. Wij hebben de hoop dat de fietsendieven dit bericht niet lezen en de fietsen dus mooi laten staan in de tussentijd. Wanneer het huis straks voorzien is met een ring dan zal ik geruster mijn fiets voor het huis laten staan.
nieuwe fiets uitgezocht
Zaterdag kreeg ik bericht dat ik mij bij mijn fietsenmaker kon vervoegen en een nieuwe fiets kon uitzoeken. In principe dezelfde fiets. Wij dus zaterdag op pad. Wij kwamen de winkel in, en werden verwelkomd met de tekst: “ik heb vanmorgen bij de post een brief ontvangen dat……”. Ons bezoek was dus al duidelijk voordat ik mijn mond open kon doen. Ik kwam natuurlijk voor een Batavus Intermezzo. De Intermezzo stond niet meer in de winkel, maar kon wel worden besteld. Maar…. ik bleek er toch niet aan gebonden. Ik had vanaf het begin last van vreselijk piepende remmen op de Intermezzo. Die remmen bleken nog niet aangepast zei de fietsenmaker. Dat was voor mij reden om dan toch maar naar wat anders om te kijken. Maar zaterdag hadden wij niet zo heel veel tijd (we gingen er vanuit dat we een nieuwe Batavus Intermezzo gingen bestellen!) om andere fietsen te proberen. We spraken op maandagmiddag af.
Hij had toen voor mij een andere Batavus staan, die net was binnengekomen. Een flinke afstand tussen zadel en stuur, maar het voorwiel vond ik niet erg stabiel; het trilde nogal. Verder fietste die fiets lekker. Ook heb ik een Gazelle geprobeerd. Deze had een vreselijk hard zadel, maar voor de rest had ook deze fiets een goede zit. Toen de Giant Fusion geprobeerd. De eerste rit zat het zadel veel te laag. Daarna fietste ik er heerlijk op. Lekker licht! Ik kon het meest ontspannen op deze fiets zitten. Ik heb die fiets dan ook maar gekocht. Hij was 50 euro duurder dan de vorige, zodat ik de portemonnee toch nog mee moest nemen. De fietsenmaker regelt het verder met de verzekering.
Nu we toch eenmaal bij de fietsenmaker waren hebben we ook voor Teun een andere fiets geregeld. Zijn Piet Pelle (22 inch) werd toch wel wat aan de kleine kant. We kregen korting als we de Piet Pelle alstublieft niet wilden inruilen. Teun rijdt nu op een Giant Street rond. Apetrots!! Maar omdat hij eigenlijk nooit iets nieuws krijgt, was hij in de veronderstelling dat de fiets wel niet nieuw zou zijn. Dat had hij ook tegen vriendjes gezegd. Toen ik zei dat het toch echt een nieuwe was en dat je dat toch echt wel kon zien, toen glom hij nog meer!! OoooH
We hebben ze beiden maar verzekerd, want je weet het maar nooit in deze stad.
de tijd gaat veel te snel
Het is bijna 2 weken geleden dat ik het laatste stukje schreef op dit weblog. Sorry voor mijn trouwe lezers.
Maar……..Het kwam er niet van. Niet fit; de vakantiespullen opruimen; de afwikkeling van een gestolen fiets; het uitzoeken van een nieuwe fiets en een weekendje uit; het zijn de ingredienten om zomaar 12 dagen verder uit te komen.
Overigens is het in mijn beleving ook zo dat hoe ouder je wordt, hoe sneller de tijd gaat. Er achter komen dat de bedden alweer verschoond moeten worden (dan zijn er bij ons, bij normale weersomstandigheden, 2 weken om)
Het kan ook anders: De eerste week na onze vakantie zaten we direkt weer in ons oude stramien van werk; sport; muziek. Het bleek dat elke dag weer flink gevuld was. Binnen een week hadden wij het idee dat we alweer weken thuis waren, maar in werkelijkheid waren dat nog maar 6 dagen.
Ik zal mijn leven op dit weblog weer wat beteren. De was is weer opgeruimd. Het huis weer enigszins op orde. Alleen de administratie staat nog op mij te wachten. Daar begin ik vanmiddag aan.