Gistermiddag kwamen de DVD’s aan. Maar toch iets anders dan ik mij had voorgesteld. Teun nam ze mee onder de arm toen hij omn 12.15 uit school kwam. Buurvrouw had ze gegeven. Het pakketje was dus bij de buurvrouw bezorgd. Na het middageten even opheldering gevraagd. Ze had moeten tekenen voor het pakketje, maar had niets betaald. En… wij hadden geen bericht op de mat liggen dat er een pakket was afgeleverd bij de buurvrouw. Het is mooi meegenomen dat wij goed met de buurvrouw overweg kunnen!
Ik heb het bedrijf maar een e-mail gestuurd. Ik heb uitgelegd hoe het een en ander is gegaan. En… dat ik inmiddels via mijn bank een opdracht tot betaling had verzonden. Ik hoop dat zij kunnen begrijpen dat ik de rembourskosten er maar af heb getrokken. Ze moeten dan met het betreffende bedrijf (Parcel.nl) maar uitvechten wie de rembourskosten betaald vond ik. Niet lang daarna ontving ik een e-mail dat mijn eerlijkheid op prijs werd gesteld en dat ze kontakt hadden opgenomen met de vervoerder van het pakket.
Maand: maart 2007
cakebox
Ik verzamel nog al wat films. Elke week pluis ik de TV-gids na om te kijken of er nog leuke films op komen, die ik op kan nemen. En dat kost wel wat DVD’s. Ik kocht altijd DVD’s met doosje bij de Lidl, of een kleine doos bij het Kruidvat. Totdat Wouter een aanbieding had: een cakebox van 100 DVD’s voor 30 euro geloof ik. Dat was ergens medio april vorig jaar. Deze box is nu bijna op. Ik had Wouter gevraagd of hij nog aan DVD’s kon komen, maar dat was niet meer het geval. Zijn kontakten waren na de informatica-opleiding verwaterd begreep ik. Dus moest ik gaan zoeken op internet. Ik vond DVD’s van mijn gading. Het was de bedoeling om vooruit te betalen, maar dat was mij weer te gortig. Dit koste inclusief verzendkosten (voor 100 DVD’s zonder doosje) nog net geen 30 euro. Ik vond het risico wat groot om vooruit te betalen. Ik laat het nu onder rembours komen. Jaap vond dit wel erg duur, maar ik heb het toch gedaan. Er kwamen nog 9 euro aan rembourskosten overheen. Ik wil eerst weten of ik de bestelde artikelen ook ontvang en kan dan altijd nog de volgende keer vooruit betalen. Het verschil in prijs met de winkel is nu wel kleiner geworden, dat besef ik wel. Maar ik heb de stap toch maar gezet. En nu wacht ik af of de DVD’s ook aankomen!
provinciale verkiezingen
Ik vond het heel erg moeilijk om te kiezen deze keer. Kieskompas vond dat ik het dichtst bij D’66 Drenthe stond. Maar D’66 is voor mij toch een partij zonder ruggegraat, dus dat wordt het niet bij mij. Dan zat ik het dichtst bij Drents Belang. Maar ook tot zo’n partij voel ik mij niet aangetrokken. De Stemwijzer vond dat ik het dichtste bij de Partij van de Dieren stond. Maar ook daar twijfelde ik aan. Ik vond een keus tussen GroenLinks en SP in principe alleen maar mogelijk. SP begint pas en ik ken de mensen in de Provincie niet. Van GroenLinks ken ik er verscheidende die op de lijst staan. Gisteravond het grote formulier met keuzekandidaten afgestruind. En….ik heb mijn keus gemaakt. Ik heb op een vrouw gestemd op de lijst van GroenLinks. Ik ben haar ooit tegengekomen tijdens een spreekbeurt van Jaap en mij bij Progressief Havelte (of iets dergelijks). Het was in ieder geval een samenwerkingsverband tussen GroenLinks en D’66. Ze hadden het PAC uitgenodigd om er achter te komen hoe het een en ander werkt. Jaap en ik waren toen samen aktief binnen Progressief Akkoord Coevorden, en wij zijn toen samen naar Havelte gegaan.
Ik heb vanmorgen al om 8 uur gestemd. Jaap moest vroeg werken en vanavond hebben we geen tijd om te stemmen omdat we mijn vader gaan bezoeken die in het Medisch Centrum Leeuwarden ligt.
Tot nog toe vind ik mijn keus een goede keus. Maar ik ben wel benieuwd hoe het allemaal uitpakt vandaag.
rollator
De rollator gaat misschien uit het ziekenfonds. Een paar jaar geleden werd dit door Hillen geprobeerd. Het ging om de een of andere reden ni
et door. Deze week werd er weer een proefballon de lucht ingestuurd. Of het dit keer lukt?
Ik ben er tegen. Ik vind dat simpele hulpmiddelen vergoed moeten worden. Maar het kan wellicht ook anders. Bepaal een bedrag voor dit soort hulpmiddel. Wanneer hulpzoekers er zelf eentje willen uitzoeken dan kan de rekening vergoed worden tot het bedrag wat er voor staat. Dat fleurt Nederland ook een beetje op. Nu is Nederland immers bevolkt met maar 1 standaard (blauwe) rollator. Ja… die van het ziekenfonds.
En…volgens mij niet de beste! Mensen lopen teveel voorover gebogen. Vaak is de rollator te laag afgesteld (lijkt het).
Een goede rollator is volgens mij 1 waar je “in” staat. Zo kun je goed recht op lopen en toch voldoende steun krijgen. Er zit een nadeel aan; er is weinig plek voor de boodschappen.
Op internet heb ik nog andere rollators gevonden, die best wel leuk zouden staan in het winkelcentrum. Ik vind deze niet allemaal geschikt.
De rollators onder deze tekst lijken mij het meest geschikt. De eerste is een Zweeds model. Zodra ik van een rollator afhankelijk wordt dan zal ik eerst op jacht gaan naar soortgelijke modellen.
italiaanse bordeelsluipers
Toen Jaap ziek bleek en er een tumor in zijn bovenbeen bleek te zitten, werd hij geopereerd. Hij kreeg een nieuwe heup. Sindsdien kan hij zijn knie in combinatie met de heup niet meer zo buigen dat hij veters kan strikken. Ik strik nu al 6 jaar een paar keer per dag zijn veters en onveter hem ook weer. Gisteren op visite bij oud-buren kreeg hij nogal wat oplossingen voor “dit probleem” voorgeschoteld, waar hij niet erg blij mee was. “Waar ben ik zelf nog in dit verhaal? Mij wordt niets gevraagd!” zei hij vanmorgen toen ik erover begon. Jaap wil het liefst geveterd worden. En omdat hij dat wil moet een ander dat doen. Dat ging mij toch wat te ver. Ik had al eerder instappers genoemd als een mogelijkheid wat meer zelfstandig door het leven te kunnen. Maar dat kon niet: “Ik ga niet in Italiaanse Bordeelsluipers lopen!”. Dan waren we weer uitgepraat. Een paar sloffen kwamen er wel. Dat was voor een kort afstandje wel te doen. Maar een paar pakken melk kopen bij de supermarkt was op sloffen al te ver. Dan liep het niet goed. Na wat heen en weer gepraat zijn we dan vanmiddag toch langs Scapino gegaan om te kijken wat er was en of het goed aan de voet bleef zitten. Er was een paar wat er erg leuk uitzag en ook nog een goede zool en een goede pasvorm had. Maar de kleine teen zat een beetje krap. Een maat groter konden we niet krijgen. Nog een keer aangepast hebben we ze toch meegenomen. En wat blijkt…..met dunne zokken zitten ze perfekt. Met de lange schoenlepel kan hij ze zelf aankrijgen. Hij is ze nu aan het inlopen…..die Italiaanse bordeelsluipers. We verwachten dat ze uit gaan lopen en dan kunnen de wollen sokken weer aan.
Ik hoop dat ze zo lekker zitten dat hij vorrtaan alleen maar instappers wil. Dan is de mantelzorg ook overbodig geworden en is Jaap een kleine zelfstandige.
schoonheid
Vandaag viel mijn oog op 2 krantenberichten uit Trouw. Het eerste artikel dat ik las was “Vrouwen lijden onder schoonheidsideaal”. Het ging in het kort hierover: vrouwen die psychische klachten ondervinden van reclames van cosmetische industrie kunnen naar de rechter om hun schade op hen te verhalen. Over dit onderwerp heeft Sunny Bergman voor de VPRO een documentaire gemaakt getiteld “Beperkt houdbaar”, welke op 8 maart wordt uitgezonden. Vanaf die dag start er ook een website: beperkthoudbaar.info, waarop vrouwen een psychologische test kunnen doen. Daar komt uit hoe tevreden mensen zijn over en met hun eigen lichaam en hoe groot de wens is om ingrepen te doen. Wanneer duizenden vrouwen vinden dat ze niet normaal zijn omdat ze niet voldoen aan de normen van de reclames dan wordt er waarschijnlijk maatschappelijk en juridisch aktie gevoerd. Klachten kunnen alleen gehonoreerd worden als een psychiater heeft vastgesteld dat er sprake is van schade.
Mannen zeggen het al gauw: Het oog wil ook wat. En natuurlijk wil je er als vrouw een beetje leuk uitzien. Voor een belangrijk iets trek je toch je mooiste kleren aan. Sommigen maken zich op. Er een beetje verzorgd uitzien daar is natuurlijk niks mis mee. Maar het slaat behoorlijk door. De reclames helpen daar natuurlijk flink in mee. Slank zijn, naveltruitjes, vooral geen rimpeltjes en grijs haar is ook taboe. En dan heb ik het nog niet over een neus die verkeerd zou staan of ogen die opgetrokken moeten worden. Zegt het overigens niet meer over de weerbaarheid van mensen om zich zo druk te maken over hoe ze er uit zien? Moeten we misschien niet op de basisschool beginnen met het aanleren van deze soort van weerbaarheid? Dat is een lange weg, omdat ook op de basisschool al kinderen rondlopen met ouders die het hoog in de bol hebben. Al vroeg worden kinderen als modepopjes aangekleed. Dan kan ik mij er wel wat bij voorstellen, wanneer deze kinderen volwassen worden.
Het is allemaal cultureel bepaald. Freud zei het al. Je kunt gevormd worden door de cultuur, maar ook misvormd!
Dat cultuur alleszins bepalend kan zijn las ik in het volgende artikel: “Dik zijn is op Tonga een teken van welvaart”. De cultuur op dit eiland en andere eilanden in het Stille Oceaangebied is: Als je dik bent heb je geld om eten te kopen. Nu is dat niet het geval op Tonga; mensen zijn hier arm. Toeristen hebben andere voeding gebracht. Dit gemaksvoedsel is goedkoper dan traditioneel eten. Door het overgewicht ontstaan nogal wat ziektes. Maar zij schamen zich niet voor hun dik zijn, dus psychisch zal het met deze mensen wel goed gaan.
In het rijke westen geven we veel geld uit om advocaten te kunnen bekostigen om genoegdoening te krijgen van producenten van cosmetica en dergelijke. In het arme Stille Oceaangebied is geen goede gezondheidszorg om patiënten met overgewicht te behandelen.
In het rijke westen worden mensen psychisch ziek vanwege hun schoonheid. In het arme Stille Oceaangebied wordt men lichamelijk ziek van de gevolgen van hun dikke schoonheid.
Hoe paradoxaal kan het in deze wereld zijn?
Al Gore
Al Gore, de man achter de film “An Inconvenient Truth”, blijkt in ieder geval 191.000 kwh per jaar te verbruiken. Rekeningen zouden aantonen dat het zelfs 220.000 Kwh betreft. Een gemiddelde amerikaan verbruikt 15.600 Kwh. Daar steken wij maar schriel tegen af. Gemiddeld wordt in Nederland 3500 Kwh verbruikt. Gelukkig zitten wij daar nog iets onder; zo tussen de 3000 en 3100 Kwh. Al Gore propageert vermindering van het energiegebruik. Geconfronteerd met zijn eigen energieverbruik heeft hij aangegeven dat hij voldoende investeert in duurzame energie om zijn energieverbruik te compenseren.
En dan komen we dus weer terug bij het afkopen van je schuldgevoelens, uit mijn bericht van een paar dagen geleden. Want wie moet nu energie besparen? Blijkbaar Al Gore niet. Hij heeft zoveel geld dat hij zijn grootverbruik kan afkopen en gewoon door kan gaan met zijn leven.
Overigens ben je er nog niet met alleen te letten op je energieverbruik. Onze consumptiemaatschappij vreet ook energie. Elk jaar een nieuw bankstel of een nieuw behangetje kost ook veel energie om het te maken. Een houten bankstel en een behangetje kost een of meer bomen; een aluminium onderstel kost heeeel veel energie. In principe zou je kunnen zeggen: hoe soberder je levensstijl des te beter dit voor de toekomst van onze wereld is. Maar die boodschap is voor velen an inconvenient truth.